Hangbuikzwijn geadopteerd door kinderspeeltuin Josan in WAMBEEK
Het tamme hangbuikzwijn dat enkele dagen geleden door Greta Vellemans in de Bosstraat werd gevonden, heeft een nieuwe thuis gekregen. Het werd geadopteerd door de kinderspeeltuin Josan in Wambeek. Ik had uiteindelijk drie kandidaten, zegt Greta
Het hangbuikzwijn (Sus scrofa vittatus) is een varken dat in Vietnam en China vaak voorkomt. Andere namen die wel worden gebruikt zijn het hangbuikvarken of het minivarken.
Het is een klein varkentje met een gedrongen kop en met kleine spitse oren. De rug is meestal licht doorgezakt en het beestje heeft een hangbuik die vaak de grond raakt (vandaar zijn naam) doordat de poten tamelijk kort zijn. De huid is dik en vaak geplooid. Zijn kleur is zwart, wit, grijs, of combinaties van deze kleuren.
De mannetjes hebben op hun hoofd en een deel van hun rug een kam van langere haren, de borstels genoemd.
Het hangbuikzwijntje wordt ongeveer 50 tot 60 cm hoog en bereikt een gewicht van ongeveer 65 kilo.
In 1866 kwam het eerste hangbuikzwijntje naar Europa voor de opening van de dierentuin in Boedapest. Tegenwoordig wordt hij vaak gevonden in kinderboerderijen, waar hij vanwege zijn vriendelijke en rustige aard een graag geziene bewoner is.
In de Verenigde Staten is het hangbuikzwijntje een populair hobbyvarken (men noemt hem daar Potbellied Pig). Sommige fokkers proberen hem steeds kleiner te fokken, onder meer door de dieren te weinig te voeden.
Er bestaan daardoor volwassen minihangbuikzwijntjes van 12 tot 25 kilo. Dit gaat echter ten koste van de gezondheid van de dieren, en deze praktijk wordt niet onderschreven door de Amerikaanse Potbellied Pig Association die een gedragscode heeft ontwikkeld voor Noord-Amerikaanse fokkers.
