ROOSDAAL – Patrick van den Brande, een kampioen in hart en ziel
Als voorzitter van de vzw Roosdaalse Sportraad komt uw reporter van Editiepajot veel in contact met sportieve mensen en mensen die het goed menen met de sport, doch met in contact te komen met Patrick van den Brande uit de Kattemkets te Roosdaal mag ik terecht fier zijn dat wij in onze gemeente zo’n “sportmens” in ons midden mogen hebben.
Patrick (34) is afkomstig uit Westerlo, de parel der Kempen, hij woonde daar in een klein dorpje, Heultje, waar hij zeer geliefd is door iedereen.
In juli 2007 leerde Ilse Patrick kennen via het internet. Ze geloofden geen van beiden nog in de ware liefde,maar toch gebeurde het onwaarschijnlijke, ze werden allebei stapelverliefd (zoals in de film, gelijk ze zeggen). Slechts 2 weken na hun eerste ontmoeting trok hij al bij haar en de kindjes Evy en Renko in. Hij verhuisde van de mooie Kempen naar het heuvelachtige Pajottenland.
In 1996 had hij een zwaar verkeersongeluk, toen hij met zijn motor van de baan werd gereden door een auto.
Hij was zwaar gekwetst, zijn ergste kwetsuur was een dwarslesie D4-D5.
Na maanden van herstel en revalidatie, heeft hij zich op de sport toegelegd, met name fietsen met een handbike.
In 1997 nam hij reeds deel aan handbike-wedstrijden in Nederland.
In 1998 begon hij met atletiek, nl wheelen op de piste , ( van de 100m tot de marathon-reeksen ).
Hij nam zelfs deel aan het Europees Kampioenschap in Zwitserland met zijn wheeler.
Alles verliep vrij goed tot hij onderuit ging aan een zware, mislukte operatie, waardoor hij verplicht werd te stoppen met sporten op hoog niveau.
Na alweer veel rust en revalidatie herbegon hij opnieuw met handbiken voor zijn eigen lichamelijke welzijn.
Zijn trainingen liepen al gauw op tot 100-120 km/dag.
In augustus 2007 trok hij bij Ilse in. Zijn leven werd compleet omgegooid.
Vooral zijn trainingen dan, want in de kempen is het een heel vlak landschap en bij ons in het Pajottenland vrij heuvelachtig , wat zijn dagelijkse trainingen héél wat zwaarder maakten.
Met een nieuwe fiets en nieuwe energie hervatte hij ook hier zijn dagelijkse trainingen. Hij had een goede voorbereiding in de winter gehad naar het nieuwe koersseizoen in 2008 toe.
In het voorjaar van 2008 werd geveld door een operatie met als gevolg dat hij zijn seizoen op sportief vlak kon vergeten.
Zijn eerste wedstrijd dit jaar was in Voortkapel in mei, waar hij een massa supporters had uit zijn thuisbasis Heultje.
Tot ieders verbazing, versloeg hij alle deelnemers en werd eerste. Dit was voor Patrick een zeer belangrijke zege, de eerste ritwinst in zijn leven. In juni nam hij deel aan een grotere wedstrijd in Rozenburg in Nederland , het Nederlands handbike kampioenschap. Hij verbaasde opnieuw iedereen, zelfs zichzelf door opnieuw de 1ste prijs weg te kapen in zijn categorie.
Vervolgens stond hij in Lichtervelde aan de start. Hij was supergemotiveerd om opnieuw tot het uiterste te gaan. Met resultaat, want hij was weer eerste in zijn categorie.
In september nam hij ten slotte deel aan een wedstrijd in Oevel, zijn supporters uit Heultje waren ook op post. Hij won deze wedstrijd met volle overtuiging. Maar toen liep het mis, Patrick kreeg hevige pijnen in zijn schouder, hij kon zonder hulp geen transfers meer doen. Even paniek, maar na doktersconsultatie en een tijdje verplichte rust, zou alles terug in orde komen.
Zijn winterrust begon dus iets vroeger.
Hij wil zich rustig voorbereiden op een nieuw seizoen. Hij wil volgend jaar zijn kans wagen op zowel het Nederlands Handbike Kampioenschap als het Europees Handbike Kampioenschap ( in Frankrijk en Duitsland).
Voor Patrick zijn deze wedstrijden een grote uitdaging want hier moet hij opkomen tegen sterk gesponsorde teams. De buitenlandse handbikers staan veel verder dan de belgen. Belgie hinkt serieus achter in deze sporttak.
“Ik ben fier op mijn ventje en zal hem steunen waar ik kan om hem een gelukkig man te maken”.
