SINT-PIETERS-LEEUW -Duitse delegatie uit Altenahr bezoekt woonzorgcentra

Ingezonden foto

Een zeskoppige delegatie van de Duitse partnergemeente Altenahr bracht een bezoek aan Sint-Pieters-Leeuw. De vertegenwoordigers van het Duitse rusthuis Maternus-Stift werden ontvangen bij de twee woonzorgcentra, Zilverlinde en Sint-Antonius. Een bezoek aan de gesloten afdeling van personen met dementie was het eigenlijke doel.

De snoezelruimtes waar personen met dementie kunnen ontspannen werden getest en goed bevonden, maar ook meer algemene infrastructuur wekte bewondering: de schuifdeuren in de kamers die zorgen voor een makkelijke toegang naar de badkamer, het elektronische dossier van de bewoners,… Ook de Meander werd bezocht. Zo’n dienstencentrum bestaat in Altenahr niet. Dit soort centra zijn een ideale tussenstap van volledige zelfstandigheid naar een verblijf in een woonzorgcentrum. Daardoor kunnen ouderen vaak nog iets langer thuis blijven wonen en het is een belangrijke ontmoetingsplaats.

Deze ontmoeting kwam er in het kader van het project Hersenkracht, dat mee ondersteund wordt door de provincie Vlaams-Brabant.

Hersenkracht bevordert de uitwisseling van kennis over dementie, een onderwerp dat de landsgrenzen overschrijdt. In Altenahr hebben ze sinds vijf jaar een werking opgezet die specifiek gericht is op mannen met dementie die mooie resultaten oplevert. Twee weken geleden waren de vertegenwoordigers van de woonzorgcentra uit Leeuw dan ook al te gast in Altenahr. Zowel personeel als bestuur was er getuige van het houtbewerkingsproject voor de bewoners van het rusthuis. De directrice, mevrouw Schroeder-Solf en kunstenares Angelika Furth zijn hiermee gestart omdat ze merkten dat de klassieke activiteiten op de dementieafdeling de mannen niet kon boeien, waardoor hun leven herleid werd tot eten en slapen.

Ze trokken een kunstenaar-houtbewerker aan, Rolf Schneider, om hen te helpen bij het project. Sindsdien wordt nu al voor de vijfde zomer op rij gebeiteld en geschuurd in de tuin van het rusthuis. Als de mannen voor de boomstam staan, worden ze plots helderder, hun ogen lichten op, ze worden actiever en lijken oprecht gelukkiger te worden. Kunstenaar Schneider heeft twee kleine voorbeeldjes gemaakt van het eindresultaat. Tegen het eind van de zomer moeten de twee boomstammen een zittende vrouw voorstellen en een man die naar de hemel kijkt. De kunstwerken van de vorige jaren staan als blijvend aandenken verspreid in de tuin.

De deelnemers, tussen 70 en 90 jaar oud, moeten wat ondersteund worden als ze zich klaar zetten voor de stam. Maar hamer en beitel hanteren ze als de beste en met verrassend veel kracht. De gedragsveranderingen tijdens het beitelen zijn zo opvallend dat de universiteit van Bonn een studie maakt over mogelijke blijvende gedragsveranderingen bij de dementerenden. Voor de organisatoren een bewijs dat ze dit project moeten verder zetten. En misschien een idee voor onze woonzorgcentra?