GOOIK - Jeanne-Irene en Emiel 65 jaar getrouwd

De familie Thollebeke met burgemeester Doomst. - Foto Marc Colpaert

Emiel Thollebeke(86) en Jeanne-Irene Christiaens(88) vierden hun briljanten huwelijk in Gooik. Samen leefden ze 26 jaar in Kongo, ondertussen wonen ze al jaren in hun vertrouwde Kapelstraat in Oetingen. Jeanne-Irene kwam naar de voetbal kijken en leerde zo Emiel kennen. Hun mooiste tijd beleefden ze in Kongo, waar Emiel ooit een jongetje redde van de verdrinkingsdood.

Emiel liep school bij de Franstalige Broeders in Edingen. Toen hij in het zesde leerjaar zat kreeg hij gedurende enkele weken een vervangende meester, die boeiend kon vertellen over Kongo. “ Ik herinner mij het nog goed, wij kregen les van een meester en die man kon toch zulke mooie verhalen vertellen over Kongo dat ik toen al wist, ooit ga ik er naartoe”, sprak Emiel. Hij studeerde verder in Brussel en werd onderwijzer. De dag dat hij zijn diploma ging halen, kwam hij terug naar Oetingen en was zo blij dat hij een pint ging drinken. “ Toevallig in ons café”, vertelde zijn vrouw Jeanne-Irene. “ Ik kende hem wel al van vroeger op het voetbalveld en kwam hem regelmatig tegen als ik met de koe van Tante Trees naar de weide ging”, aldus Jeanne-Irene. “ Ja, ik liep haar regelmatig tegen het lijf en voor wij het wisten waren we verliefd en op 2 april 1945 trouwden wij in Oetingen”, zei Emiel.

Emiel gaf ondertussen les in Edingen en in 1950 zette hij samen met zijn vrouw de stap naar het verre onbekende, het Afrikaanse land Kongo. Hij werkte er één jaar in Congolo als leraar en later nog 25 jaar in Elisabethstad nu Lubumbashi, als directeur met een klas. Ondertussen zorgde Jeanne-Irene in Kongo voor het huishouden en werden de eerste kinderen geboren, ze beleefden er de mooiste tijd van hun leven en kregen samen vier dochters: Micheline, Jacqueline, Nadine en Anne.

“ Op een zekere dag in Kongo kwamen ze bij mij met een klein jongetje dat in de rivier was gevallen en verdronken. Ik bekeek dat kind en zag dat het nog een teken van leven gaf. Ik pakte het vliegensvlug vast en hield het kind ondersteboven en het jongetje was gered. Die mensen waren mij eeuwig dankbaar. Jaren later zat ik in een café in Brussel toen plots een neger naar mij toeliep en mij omarmde, het was het jongetje dat ik ooit gered had van de verdrinkingsdood”, lachte Emiel. “ Dat was een heel speciaal moment ”.

In 1976 kwamen ze terug naar de Kapelstraat in Oetingen waar ze nu nog steeds wonen. Emiel heeft al jaren een grote passie voor het schilderen, zijn huis hangt vol schilderen van hem. Jeanne-Irene is naast huisvrouw ook heel goed met naald en draad. “ Ik heb nooit studies gevolgd voor naaister, maar maakte altijd alle kleren voor ons en onze dochters. Ook mijn trouwkleed en dat van onze dochters maakte ik”, zei Jeanne-Irene. Naast hun vier dochters heeft de familie Thollebeke ook al 7 kleinkinderen, en vijf achterkleinkinderen.