GALMAARDEN - Pauwel in het land
Op zondag reden Pauwel Gorik Vannieuwenhove en Kinderpauwel Stephen Dammekens met hun bendeleden door de straten van Galmaarden, een traditie die al 630 jaar bestaat. Ondertussen gaan er stemmen op om dit Pauwelfeest als werelderfgoed te laten erkennen.
Drie tot vierhonderd toeschouwers trotseerden de ijzige kou en kwamen in het gehucht Sint-Paulus kennismaken met de eeuwenoude geplogenheden van de Pauwel. Na de middag vertrok de stoet met de Pauwel en de Kinderpauwel naar de Pauwelhoeve, waar ondermeer het Guldenboek werd getekend en voor de eerste keer de broodjes in de menigte werden gegooid. Nadien trok de Pauwel zoals de legende het voorschrijft naar de bron om zijn paard te laten drinken. Om dan terug te keren om de geplogenheden verder af te werken rond de Sint-Pauluskapel even verderop. Hier kregen de bezoekers de kans om een gouden of zilveren Pauwelbroodje te vangen. Een folkloristisch feest dat al 630 jaar bestaat is toch wel iets speciaals. “ Wij gaan dit bekijken met enkele mensen of we dit feest niet door de Unesco kunnen laten erkennen als immaterieel cultureel werelderfgoed. We moeten echter de voor- en nadelen tegen elkaar afwegen, want als we de erkenning krijgen, mag er nooit meer iets veranderd worden aan dit feest”, verklaarde burgemeester Pierre Deneyer(CD&V). Maar daar trokken de vele bezoekers in het gehucht Sint-Paulus zich niet veel van aan, ze vierden feest tot heel laat in de nacht.
