DROGENBOS Juf Sonia ging met pensioen
Gisteren dinsdag was de laatste werkdag van juf Sonia in de Nederlandstalige Gemeentelijke Basisschool De Wonderwijzer in Drogenbos. Liefst 26 jaar was zij hier aan de slag in de voorschoolse opvang, tijdens schoolvakanties en elke middag in de refter voor de warme maaltijden en de boterhammen. Op haar 18 jaar is Sonia Maes beginnen werken bij de RTT (Regie der Telegraaf en Telefoon). Daar heeft ze 10 jaar gewerkt. Toen ze zwanger werd van de eerste dochter Valérie (leerkracht 2de leerjaar in De Wonderwijzer) , stopte ze met werken en koos ze voor de opvoeding van Valérie en later Delphine (leerkracht 3de kleuterklas in basisschool De Hoek te Sint-Genesius-Rode). Sonia woont samen met haar man Francis Dons (gemeenteraadslid in Drogenbos) rechtover school en destijds kwamen de kleuterleidsters nog kinderen “ronselen” thuis, waardoor Valérie en Delphine naar het NL onderwijs in Drogenbos gingen, rechtover hun deur dus.
Sonia kwam in de ouderraad en toen Karolien van de bewaking en refter op pensioen ging, ging Sonia maar al te graag in op het voorstel om samen te werken met Marie-Rose in de refter en tijdens de bewaking. Sonia werkte 15 jaar met Marie-Rose samen en nadien 11 jaar met Martine, waarmee ze nu nog steeds samenwerkt. Sonia is ook actief lid van de vriendenkring van de school.
Sonia is iemand die zich steeds 100% heeft ingezet voor de school. In al die jaren is ze bijna nooit afwezig geweest. Je kon altijd op haar rekenen. Sonia was altijd als eerste op school vanaf 7 uur. Daar ontfermde ze zich over de kinderen van de voorschoolse opvang tot 8.45 uur. Dan ging ze naar huis en keerde ze rond 11 uur terug naar school. In de refter zette ze alles klaar voor het middageten: warm eten uitscheppen, soep tassen vullen, afruimen, afwassen en de refter elke dag poetsen, samen met Martine. Rond 15.15 uur zat de werkdag van Sonia er op. Tijdens schoolvakanties, als er toezicht voorzien was voor de kinderen, startte Sonia de dag ook om 7 uur tot de middag.
Vandaag dinsdag 3 december werd Sonia in de bloemen gezet, ze wist van niets, alles was een verrassing. De rode loper werd uitgerold voor haar deur en ze werd opgehaald. Door een erehaag tot aan de ingang van de school werd Sonia begeleid voor haar laatste werkuren. Op de speelplaats wachtten al de andere kinderen haar op en werd er op de tonen van Les Lacs du Connemara met stofvodden gezwaaid, verwijzend naar haar “poetsobsessie”. De school overhandigde haar dan een laatste “werkschort” met persoonlijke boodschap en nadien zorgde elke klas voor een verrassing: iets geknutseld, een cadeautje, een liedje,… Iedereen is er van overtuigd: men zal haar zeker missen op school en een 2de Sonia vinden zal niet gemakkelijk zijn…
