BEVER – Onderzoek naar teruggevonden oude munten afgerond

Editiepajot_oude_munten_gevonden_in_bever__2_

Tijdens de restauratiewerken aan de muur van de Oude Pastorij stootten de gemeentewerkmannen op een hoeveelheid oude muntstukken - Foto's © Deschuyffeleer

Editiepajot_oude_munten_gevonden_in_bever__3_

Editiepajot_oude_munten_gevonden_in_bever__4_

Na haast twee jaar onderzoek door specialisten zijn de meeste teruggevonden munten onder de omgevallen pastorijmuur aan ‘t Sterretje geïnventariseerd. Het is Luc Beeckmans, deskundige bij het Europees Genootschap voor Munt- en Penningkunde, die het opzoekingswerk coördineerde en samenvatte in een rapport in het tijdschrift van het Genootschap.

“Het ging hoofdzakelijk om eerder moderne munten”, zegt de voorzitter van de Cultuurraad Werner Godfroid. “Het oudste stuk is een Franse dubbele sol van Lodewijk XVI, geslagen te Parijs in 1792. De meest recente stukken zijn een reeks van 10 Franse francs en één Duitse 10-pfennig uit 1949. In totaal konden 1068 munten aan een onderzoek onderworpen worden”.

De onderzoekers vermoeden dat het muntdepot een deel van het offergeld is dat door een kerkdienaar indertijd werd verborgen. “Het zou gaan om ontmunte Belgische en/of waardeloze buitenlandse stukken waarmee men na de oorlogsjaren geen blijf meer wist. Allicht zijn ze in 1949/1950 of even later in de pastorijtuin begraven”, weet de voorzitter nog mee te geven.

Opvallend bij de verzameling is het groot aantal Franse munten. Overigens vertoont de herkomst van de collectie een grote verscheidenheid. Naast Belgische (502) en Franse (356) munten omvat het depot ook nog munten uit de meeste West-Europese landen en uit Belgisch Congo. De onderzoekers gaan er van uit dat deze diversiteit deels te wijten moet zijn aan de troepenbewegingen uit de Tweede Wereldoorlog.

Steeds volgens de deskundigen geeft het depot een kijk op de ‘klinkende munt’ die in de offerschaal of in het offerblok mettertijd is aangetroffen. “Opmerkelijk voor de onderzoekers is ook dat een klein zilveren kruisje het depot afdekte”, besluit Werner Godfroid zijn verhaal.