REGIO - Animal Rights zette de meest gehoorde mythes over de jacht op een rijtje

C21

REGIO - Animal Rights zette de meest gehoorde mythes over de jacht op een rijtje

A_konijn_3
Het zinloos doodschieten van onschuldige beesten is nooit goed te praten. - ingezonden foto
 

Zowel in België als in Nederland is het doodschieten van wilde dieren nog steeds een populair tijdverdrijf. Jagers grijpen iedere gelegenheid aan om sympathie op te wekken voor hun bloedsport: ze verspreiden desinformatie en drogredenen om de publieke opinie gunstig te stemmen. Zo wordt vaak beweerd dat de dieren die door jagers gedood worden nauwelijks of geen pijn ervaren wanneer ze worden neergeschoten. Maar dit is zelden het geval. Heel wat dieren worden enkel verwond, weten te ontkomen en sterven daarna soms nog na een akelige doodstrijd. Anderen zijn niet meteen dood en creperen lange tijd alvorens ze door de jager of al spelend door de jachthond(en) worden afgemaakt.

 
Animal Rights zette de meest gehoorde mythes over de jacht op een rijtje.
 
Eerlijk vlees
 
Jagers noemen vlees van dode wilde dieren vaak 'eerlijk' vlees. Daarmee bedoelen ze eigenlijk dat het ethischer zou zijn om deze dieren te eten in vergelijking met het fokken en doden van dieren in de industriële veeteelt. De wilde dieren hebben immers wel een 'goed leven' gehad.Wanneer jagers stellen dat het ethischer is om wilde dieren te doden, gaan ze er vanuit dat mensen vlees nodig hebben en dieren moeten doden. Dit is echter een verkeerd vertrekpunt. De mens kan perfect leven op een plantaardig dieet: de keuze tussen vlees uit de industrie óf vlees uit het wild is een valse tegenstelling. Bovendien zijn wilde dieren geen goedkoop 'scharrelvlees' maar individuen die onderdeel zijn van een ecosysteem. En ook dieren met een goed leven willen niet dood.
 
Wat betreft duurzaamheid voor natuur en overleving van soorten is een plantaardig dieet optimaal. Het bespaart veel water, voorkomt broeikasgassen en voorkomt ontbossing in vergelijking met het eten van dieren uit de veeteelt. Ook wild is niet duurzaam. De aantallen van heel wat jachtwildsoorten zoals hazen, fazanten, patrijzen en wilde eenden slinken, onder druk van menselijke aanwezigheid of de landbouw, maar ook door de jacht.
Mensen hebben altijd gejaagd het zit in onze natuur
 
Prehistorische mensen en hun voorouders jaagden inderdaad. Ze hadden geen andere keuze, ze moesten jagen om te overleven. Het moge duidelijk zijn dat dit tegenwoordig nog maar voor een heel klein deel van de wereldbevolking het geval is. Dat iets ethisch of goed is omdat het altijd zo is gedaan, is ook een denkfout. Van kannibalisme tot kinderarbeid en van het onderdrukken van vrouwen tot slavernij: er zijn talloze voorbeelden te bedenken van dingen die we vroeger 'goed' en 'normaal' vonden, maar nu niet meer.
 
De jacht zorgt voor een pijnloze dood
 
Volgens jagers hebben de dieren die ze doden nauwelijks of geen pijn wanneer ze worden neergeschoten. "Ik schiet altijd raak," hoor je ze regelmatig beweren. Het ene moment huppelen de dieren nietsvermoedend rond, het volgende zijn ze gewoon dood. Maar dit is zelden het geval. Heel wat dieren worden enkel verwond, weten te ontkomen en sterven daarna soms nog na een akelige doodstrijd. Anderen zijn niet meteen dood en creperen lange tijd alvorens ze door de jager of al spelend door de jachthond(en) worden afgemaakt. Animal Rights publiceerde onlangs nog beelden van een aangeschoten haas die door een jager met een stok wordt doodgeslagen. Het dier moet vreselijk geleden hebben. Een Nederlandse studie concludeerde dat 25 tot 40% van de ganzen rondvliegt met kogelhagel in het lijf
 
Dieren jagen ook
 
Uiteraard zijn er ook dieren die dieren doden en daarbij heel wat dierenleed veroorzaken. Net als onze verre voorouders hebben ze geen keuze: zij kunnen alleen op deze manier overleven. Hobbyjagers daarentegen jagen voor hun 'plezier', niet omdat ze anders omkomen van de honger. Een dier kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor het leed dat hij of zij veroorzaakt, een mens kan dat wel. Niets staat de moderne mens in de weg om naar de supermarkt te gaan om daar plantaardig voedsel te kopen.
 
Jagers voorkomen schade
 
Jagers presenteren hun macabere hobby graag als een noodzakelijk kwaad: door het afschieten van dieren bestrijden ze bijvoorbeeld schade aan gewassen. Jagers schieten kraaien omdat die fruitbomen kaalpikken, everzwijnen moeten eraan omdat ze tuinen en natuurgebieden omwoelen en reeën krijgen de kogel als ze jonge gewassen durven opeten. Vaak is deze schade schromelijk overdreven of niet enkel de schuld van de diersoort die als zondebok wordt aangesteld. Kraaien worden massaal gevangen in trechterkooien, maar merels of andere zangvogels die ook fruit lusten gaan vrijuit.
 
Maatregelen die de gewassen onaantrekkelijk of moeilijk bereikbaar maken worden vaak niet ingezet omdat het geweer de makkelijkste (en voor jagers de leukste) oplossing is. Toch zijn het plaatsen van hekken en netten, het gebruik van geur- en smaakmiddelen, en het verplaatsen van dieren wel degelijk effectief. Sommige dieren zoals everzwijnen en vossen worden soms overmatig gedemoniseerd voor gedrag dat voor hen gewoon natuurlijk is. De jacht wordt in stand gehouden, zelfs al heeft die absoluut geen effect, om de menselijke gemoederen te sussen. In Luxemburg is er al sinds 2015 een jachtverbod op de vos, maar toch heeft er geen vossenexplosie plaatsgevonden. Er zijn nog steeds evenveel vossen als toen ze bejaagd werden.
 
We zien dezelfde sentimenten sinds de wolf weer in Nederland en België is. Het dier doodt schapen die niet goed worden beschermd door de 'eigenaren', terwijl die dat wel wettelijk verplicht zijn. Vervolgens krijgt de 'moordlustige' wolf de schuld, terwijl die alleen maar zijn natuurlijke gedrag vertoont.
Daarnaast beschouwt de mens zich vaak het centrum van het universum. Dieren moeten wijken omdat ze tuinen omwoelen, konijnen moeten dood omdat ze 'schade' veroorzaken op een golfclub. In plaats van onszelf samen met dieren als medebewoners te beschouwen van onze planeet, vinden we dat wij het recht hebben om ons alles wat we willen toe te eigenen. Het is echter aan de mens om onaanvaardbare schade te voorkomen, maar ook om dieren rust en ruimte te gunnen om te leven. Op plekken waar er dan toch conflict is moeten wij manieren zoeken om met wilde dieren samen te leven.
 
 
 
 
 
 
Delen op FacebookDelen op TwitterDelen op GoogleDelen op DeliciousDelen op DiggDelen op StumbleuponEmail ditMeer...
 
27 dec 2022
Marc Colpaert
Marc Colpaert
 
 
 
Terug
 

Meer Nieuws

Commerciƫle partners, advertenties en vacatures

archief